Woensdag 9 tot en met zondag 13 maart
Het bevalt ons op de camperplek in Eutin zo goed dat wij er wat langer blijven. Het lezen wisselen we af met wandelen en uitgerust stappen we de dertiende maart in de camper op weg naar Puttgarden om de veerboot naar Denemarken te nemen.
Binnen 45 minuten zijn wij aan de overkant en rijden direct door naar Kopenhagen. Wat een verademing de rustige rijstijl van de Denen, wij zijn het wel anders gewend.
Het vinden van een camping of camperplek geeft in het vroege voorjaar de nodige problemen. Campings zijn vaak nog gesloten en camperplekken zijn er weinig. De vrije natuur biedt mogelijkheden genoeg, maar wij voelen ons met z’n tweeën niet veilig genoeg om vrij te staan.
Toch vinden we in Kopenhagen camping Absalon. Er zijn nog weinig toeristen, de campers en caravans worden vooral gebruikt door mensen die voor een aantal weken of langer werken in Kopenhagen en hun verplaatsbaar onderkomen gebruiken als goedkoop hotel. Vanuit de camping kunnen wij met de trein naar Kopenhagen.
Maandag 14 maart
Een rustige dag om een wasje te doen, de camper te poetsen en een keuze te maken wat wij in Kopenhagen willen zien.
Dinsdag 15 maart
Met de trein zijn we in 25 minuten in Kopenhagen. We starten met Christiansborg slot, gebouwd in 1828 op een plek waar in 1176 bisschop Absalon al een kasteel heeft neergezet. Het slot wordt door de Deense koninklijke familie gebruikt bij staatsbezoeken en banketten.
Opvallend zijn de vele prachtige kroonluchters, de mooie oude en moderne gobelins.
De grote paleiskeukens zijn nog gedeeltelijk in gebruik, maar de voorbereidingen voor de staatsbanketten gebeuren elders.
De moderne wandtapijten geven de geschiedenis van Denemarken weer.
Als laatste bezoeken wij de ondergrondse ruïnes van het eerste kasteel van bisschop Absalon. Het lijkt een doolhof en het is niet makkelijk de uitgang terug te vinden. Wij zijn niet de enigen, vier keer zien we dezelfde man zuchtend voorbij komen.
Bijna ongemerkt hebben we onze 10.000 stappen gezet en verlangen terug naar onze camper.
Woensdag 16 maart
Onder onze camperdeur zien we enkele druppels vloeistof van een groenblauwe kleur liggen. Wij noteren het maar besteden er niet teveel aandacht aan en vertrekken via de E20 richting Malmö, om in Jönköpping een camping te zoeken. De snelweg is heerlijk rustig en we verbazen ons over de honderden kilometers afrastering ter bescherming van de rendieren.
Op de camping in Huskvarna zijn wij de enige buitenlanders. De meeste vakantiehuisjes en caravans worden ook hier bewoond door werklui.
Donderdag 17 maart
Als wij ’s morgens onze camperdeur openen ligt er een verontrustende plas water onder onze deur. Tijd om actie te ondernemen.
In Norrköping blijkt een Fiat camper garage te zijn die ons verwijst naar de naast hem liggende garage die ad hoc klussen doet. Zij controleren of de vloeistof van het motorgedeelte afkomstig is, concluderen dat dit niet het geval is. Na proeven blijkt de vloeistof zoet en zout te smaken en doet daardoor denken aan koelvloeistof. Na overleg met Rob van Campercentrum Amersfoort lijkt het te gaan om de koelvloeistof van de binnenkachel.
De Fiat dealer vult het inmiddels lege reservoir weer aan en geeft ons twee extra flesjes met roze vloeistof mee met de uitdrukkelijke mededeling dit vooral niet te drinken. Waren we niet van plan, ons te roze en de voorkeur gaat uit naar wijn.
Na een hele dag in garages vertoefd te hebben is het te laat om door te rijden naar Stockholm en gaan we naar de enige camping in Norrköping. Voor 30 euro staan we op een plek die ons aan het Oostblok doet denken: haveloos, treurig en verlaten.
We duiken vroeg ons bed in, zetten de standkachel aan en proberen te slapen. ’s Nachts constateren we dat de kachel niet aanslaat. De volgende morgen gaan we terug naar de Fiat garage. De mensen zijn wederom vriendelijk en behulpzaam.
Een monteur onderzoekt de zichtbare leidingen, ziet geen lek en constateert dat de lekkage tussen de vloer en de bodem van de camper zit. Wij zijn er stil van. Dit is geen goed nieuws.
Het enige positieve is dat hij wel de verwarming aan de praat heeft gekregen. De monteur voegt er aan toe dat hij ons niet verder kan helpen en dat het gevaar bestaat dat de koelvloeistof de vloerdelen aantast. Hij geeft ons nog een extra fles koelvloeistof mee zodat we dat in Lapland kunnen aanvullen. Maar het tempo waarmee de vloeistof eruit loopt is niet bij te houden. Wij hebben een groot probleem.
Onze ervaringen in Ushuaia, waar we een maand lang zonder verwarming door de kou getrokken zijn vanwege defecte accu’s, willen we niet nog een keer beleven. Bovendien is een mogelijke aantasting van de vloerdelen een horror scenario.
De afgelopen dagen hebben we slecht geslapen doordat we alle mogelijke scenario’s de revue hebben laten passeren. We kunnen en willen niet geloven dat de reis naar Zweeds Lapland voor de tweede keer niet door kan gaan.
Uiteindelijk besluiten we terug naar Nederland te gaan en maandag de camper bij de garage af te leveren en te kijken wat haalbaar is. Het interieur van de camper moet onttakeld worden om onder de vloer te kunnen, een hele klus.
Vrijdag 25 maart start de groepsreis in Strömsund, circa 2200 km rijden vanaf Harmelen. De kans dat we dat gaan redden is zeer gering.
We houden jullie op de hoogte.