Op 24 maart vertrekken we uit Nederland, een dag later dan gepland. Na alle hectiek van de laatste weken verheugen we ons op rustige dagen in de Ardennen. We moeten nog enkele aanwijzingen op het prikbord zetten opdat bij mijn afwezigheid mijn huis en huurders zonder al teveel problemen kunnen overleven. Kleding en mee te nemen materialen worden geordend en ingepakt. Daarna kunnen we in een langzaam tempo richting Oekraïne reizen.
Het gaat anders. Bij aankomst in Solwaster lopen de dakgoten over, wil de garagedeur niet sluiten, zijn de sleutels van de binnendeuren zoek, en is de natuur al aan het uitbotten terwijl ik nog aan het snoeien moet beginnen. Niet het ideale uitgangspunt voor een paar rustige dagen Ardennen.
We pakken het tempo uit Nederland weer op en gaan aan de slag. Kleren uitzoeken, documenten verzamelen, de meegenomen materialen in plastic doosjes doen etc. etc.
Vlak voor ons vertrek uit Nederland is het GPS-systeem ingebouwd en de radio geplaatst. Tot onze verbijstering komt bij het inladen van de auto een doosje met het 27MC-bakje tevoorschijn. Het hoort niet in het doosje, maar aangesloten en wel aan ons dashboard vast te zitten. In alle drukte is deze handeling aan onze aandacht ontsnapt, evenals de pincode van mijn nieuwe visa-card. Vrienden in Utrecht lossen het visa-probleem op.
Ook hebben we onze paspoorten nog niet. De ambassade in Kazachstan heeft lange tijd nodig om de documenten af te geven. We hopen dat Betty en Gerard bij hun bezoek aan de Ardennen de paspoorten bij zich zullen hebben.
Zij komen wel, maar zonder ons paspoort. De documenten liggen nog steeds bij de ambassade van Kazachstan.
Bij een kritische controle van onze apparatuur door Gerard blijkt dat naast het feit dat het bakje niet is aangesloten de antenne ook niet op de auto past. De antenne ziet er uit als een soldaat die uit de pas loopt en rechtsaf slaat in plaats van rechtdoor te lopen. Geen gezicht. We hebben een verkeerd advies gekregen.
Het is duidelijk, we moeten terug naar Nederland. Onze stressbestendigheid nadert de nullijn. Gerard voorkomt met enkele snelle probleemoplossende activiteiten onze val op de grond. Hij maakt de garagedeur, regelt nieuwe onderdelen voor de inbouw voor het 27MC-bakje en bestelt een zwanenhals voor de ophang van het GPS-systeem. Hiermee lossen we de trillingen op en kunnen zowel bestuurder als bijrijder het GPS-systeem naar zich toehalen.
De inbouw van al deze zaken staat op 5 april in Utrecht gepland. De zwanenhals kan niet op tijd geleverd worden. Dan maar de zwanenhals uit de Toyota van Gerard gehaald en in de Volkswagen gemonteerd. Ook deze klus wordt geklaard.
En passant zijn er ook nog nieuwe wereldkaarten gemaakt. Ze gaan als sticker op de auto.
Het begint er op te lijken dat wij vandaag, paaszaterdag, richting zuiden kunnen reizen.
Tot vrijdag blijven we in de Ardennen en beginnen van daaruit dan toch echt aan onze lange tocht.
Maar ook onze vertrekdatum van 13 april wordt weer uitgesteld. Marijke krijgt woensdagavond 11 april het trieste bericht dat Hanneke van den Bosch, de levenspartner van haar broer, plotseling overleden is. Marijke reist terug naar Nederland om bij haar familie te kunnen zijn en afscheid van Hanneke te nemen.
Zaterdag 14 april vertrekken we vanuit de Ardennen en beginnen aan onze reis.