Donderdag 16 december
Onze ‘rustdagen’ zitten er op en we vertrekken richting Chileense grens. Er is een strenge controle op vlees en zuivelproducten en ook groente en fruit uit Argentinië worden geweerd. Wij hebben gisteravond alles wat niet grensbestendig was in een plastic tas gedaan en aan de schoonmaker van de camping gegeven. Alles beter dan inleveren bij de douane. Onze Nederlandse kaas zit veilig in haar vacuüm verpakking onder in de bus. We geven niet alles weg….
Op weg naar de grens nemen we twee lifters mee. Een Amerikaans stel dat tot nu toe in de Verenigde Staten geen studie kon vinden die hen enthousiasmeerde, en daarom maar een half jaar door Argentinië en Chili zijn gaan reizen. In de regen een lift geven, roept veel waardering op!
We gaan zonder lifters de grens over. De Duits sprekende douanier helpt ons snel door alle formaliteiten en de controle van de levensmiddelen gaat efficiënt en doeltreffend. Achter de grens staan onze lifters weer te wachten! En ja, ach, instappen maar. We nemen ze mee tot aan de warmwaterbronnen. Onze bedoeling om een heilzaam bad te nemen in de termen van Puyehue wordt door de grote hoeveelheid, met bussen aangevoerde kinderen meteen teniet gedaan. We krijgen nog herkansingen hopen we.
We rijden door het natuurpark Puyehue met daarin het prachtige meer omgeven door de twee vulkanen, de Puyehuye en de Osorno.
Het landschap is groen, heel veel bomen, reusachtige berenklauwen en kamperfoelie. Dichter bij de plaats Osorno zien we veel fruitbomen, ook wordt er op grote schaal groente gekweekt. Hier is de invloed van de Duitse immigranten goed merkbaar. Zij zijn aan het einde van de 19de eeuw, op verzoek van de Chileense regering, in het gebied rond de meren, de kuststreek en de vruchtbare valleien neergestreken. Daar legden ze de basis voor de moderne landbouw, de fruitteelt, de bosbouw en de visserij. De huizen zien er welvarender uit, hebben allemaal een tuin met bloemen. Overal kan men ‘Kafee mit Kuchen’ krijgen en soms wordt er zelfs nog Duits gesproken.
Rond vijf uur komen we aan op onze camping in Entre Lagos, prachtig gelegen aan het Puyehue meer. Men heeft ook schitterende houten cabañas met houtkachel te huur. Als we het terrein oprijden staat een echtpaar voor een van de huisjes. Ze lachen ons vriendelijk toe. Dan ineens zegt Marijke: “de vrouw komt me zo bekend voor …, ik ken haar …, het is Mariet!!! En daarnaast staat Joep!!!” Verbazing, verassing en ongeloof bij Marijke. Hoe kan dat nou, wist jij dat, je hebt niets tegen mij gezegd etc. Het was een complete verassing en we hebben alle vier genoten van deze ontmoeting. De avond hebben we etend doorgebracht in een prima, door de campingbaas aanbevolen restaurant in Entre Lagos. Het was weer zo’n dag met een gouden randje.
Vrijdag 17 december
We ontbijten nog samen met Joep en Mariet in hun houten cabaña en gaan dan op weg naar Puerto Varas. We stoppen even bij het automuseum aan de RN 215. De zoon van een Duitse immigrant heeft meer dan honderd oude Studebakers verzameld en deze uit de hand gelopen passie heeft tot een heus museum geleid. Het is een kostbare verzameling antieke auto`s en er staan nog steeds auto’s in de wacht om opgeknapt te worden.
We rijden een stuk rond het Lago Llanquihue, eten in Puerto Octay in een huiskamerrestaurant waar de plaatselijke wegwerkers ook hun lunch gebruiken. In Puerto Varas drinken we samen met Joep en Mariet een kop koffie en eindigen op een prachtige camping aan het Lago Lanquihue met zicht op de besneeuwde top van de vulkaan Osorno.
Vanwege de vakantie van de scholen kamperen er op alle campings jongeren die hun eindexamen uitbundig vieren hetgeen bij ons en anderen tot slapeloze nachten leidt.
Zaterdag 18 december
Vandaag een bezoek aan de vismarkt van Puerto Montt. We kijken onze ogen uit bij de grote hoeveelheden vis en schaaldieren die uitgestald liggen in de vele kramen. Rondom de vismarkt zijn zeer kleine restaurantjes waar vrouwen de verse vis voor je bereiden.
We kunnen de verleiding niet weerstaan en eten kleine oesters vooraf en een vissoep na. Ook nemen we nog een verse gefileerde zalmforel mee naar onze camper.
Dan naar de Saltos de Petrohué, IJslands aandoende watervallen. Via een steile, zeer bochtige bergweg rijden we vervolgens naar de voet van de vulkaan Osorno. Van hieruit heeft men een prachtig zicht op het dal. Als wij bij de vulkaan zijn aangekomen is de temperatuur gedaald tot drie graden en is door de regen ons uitzicht beperkt. Iedereen kruipt in zijn camper en komt er niet meer uit.
Zondag 19 december
Als we ‘s morgens naar buiten kijken, lijkt het alsof we alleen aan de voet van de vulkaan staan. Het zicht is minder dan vijftig meter. Ideale omstandigheden om van het adembenemende uitzicht te genieten …!
We wachten niet op de zon en dalen af naar het dal. Stapvoets volgen we op gevoel de eerste haarspeldbochten. Halverwege de afdaling wordt het zicht beter en even later hebben wij weer stralend weer. Maar de toppen van de Osorno blijven nog lange tijd in mist gehuld.
De dag gebruiken we om naar het Lago Villarica te rijden. In de buurt van de plaats Villarica hebben we alweer een camping vlak aan het meer. Camping Lorena bevalt zo goed dat we hier enkele dagen blijven staan. Heerlijk. Iedereen trekt met zijn stoeltje naar het water en geniet van het warme weer. Eindelijk kunnen we voorlopig de kou achter ons laten.
‘s Avonds eten we de botermalse zalm rauw met een salade. Voortreffelijk!
Maandag 20 december en dinsdag 21 december
Twee hele dagen staan we op onze camping aan het meer. Iedereen doet zijn gebruikelijke zaken: wassen, poetsen, lezen, luieren, internetten. En Sonja brengt een bezoek aan de tandarts omdat ze hevige kiespijn heeft. Ook worden uiteindelijk onze accuproblemen opgelost. Het hoofdkantoor van Exide Nederland heeft ons daarbij veel hulp verleend, evenals Michel die veel vrije middagen in onze accuproblemen heeft gestoken.
Woensdag 22 december
Argentinië kent zijn merenroute, maar Chili doet er niet voor onder. De wegen tussen en rondom de meren zijn schitterend, maar grotendeels ongeasfalteerd. Chili doet er alles aan om de wegen voor de toeristen begaanbaar te maken. Uitgebreide wegwerkzaamheden maken duidelijk dat over een paar jaar alle meren door geasfalteerde wegen met elkaar verbonden zullen zijn.
Wij moeten het nog doen met opgebroken wegen maar de mooie route van Villarca naar Licán Ray, aan het Lago Calafquén, maakt alles goed. We rijden door een toeristisch gebied. Overal worden houten cabañas in allerlei soorten en maten te huur aangeboden. Ze zijn omgeven door veel bloeiende planten en liggen vaak in goed verzorgde tuinen. Het gebied ziet er welvarend uit.
In de loop van de middag komen we in Licán Ray aan. Vanuit camping Trinidad gaan we rond vijf uur met een busje naar de Termas Geométricas. De chauffeur brengt ons via een zeer mooie en afwisselende smalle bergweg, waarbij we steeds een zicht op de nog werkende vulkaan Villarrica hebben, veilig bij de warmwaterbaden.
De termen zijn in Japanse stijl aangelegd en met een tropisch groen omgeven. De verschillende baden hebben temperaturen variërend tussen de 35 en 41 graden.
Ontspannen komen we om tien uur op de camping aan. Als we voor het slapen gaan ons zonnescherm willen inklappen, breekt een onderdeel af en krijgen we het geheel met moeite provisorisch in elkaar.
Donderdag 23 december
‘s Morgens hangt aan onze buitenspiegel een rode kerstbal met kerstservet. Een leuke attentie van Giel en Els. Met hulp van Wim en Tom krijgen we het zonnescherm weer in elkaar.
Vandaag willen we het vijfhonderd kilometer verder liggende Los Angeles bereiken. Onderweg bezoeken we in Temuco het regionale museum van Araucanía. Het museum besteedt zowel aandacht aan de Duitse kolonisatie als aan de cultuur van de Mapuches (de oorspronkelijke bewoners van Chili). Er is een prachtige collectie sieraden en gebruiksvoorwerpen te zien die getuigen van een zeer kunstzinnige inslag.
Rond half vier zijn we Los Angeles voorbij en vinden we in de buurt van de Salto del Laja (waterval) de camping Suizo. Een Zwitser, getrouwd met een Chileense vrouw, heeft zijn hele vermogen in deze camping geïnvesteerd. Er is veel concurrentie in de buurt en het is nog maar de vraag of het hen lukt er een succes van te maken.
Aan hun inzet zal het niet liggen: de camping vol met bloemen ziet er uitnodigend uit en de kookkunst van de vrouw is voortreffelijk. We hopen van harte dat het hen lukt om met deze camping hun dromen te realiseren.
Vrijdag 24 december
Vandaag worden de resterende kilometers naar Santiago de Chile gereden. Een eind voor de stad missen we de noordoostelijke rondweg en belanden midden in de stadsdrukte die we hadden willen vermijden. Het is druk en Marijke geeft aan dat ik de linkerbaan moet aanhouden. Ineens bevind ik me op de busbaan en sta met mijn kleine busje tussen dubbele bussen met harmonicaverbinding. Hier moet ik niet zijn, maar hoe kom ik eruit. Iedereen toetert en beduidt dat we verkeerd zitten. Tot overmaat van ramp zegt Marijke dat ik links af moet op een plek waar staat dat links af verboden is. Ik besluit het toch te doen omdat het de enige mogelijkheid is om van die busbaan af te komen. Tegelijkertijd gaat er een stoplicht op groen en sta ik tussen toeterende Chilenen die vinden dat dwars op de weg staan terwijl zij rechtdoor willen rijden niet de bedoeling is. Als de kakofonie nog aangevuld wordt door een gillende sirene, zie ik de politie in gedachten al voor me met een fikse bekeuring voor drie overtredingen in vijf minuten tijd. Gelukkig blijkt het een ambulance te zijn. Als we weer op de juiste weg zitten halen we opgelucht adem. Dit hebben we weer overleefd.
Zonder verdere problemen bereiken we ons luxe hotel aan het einde van de stad: hotel Acacias de Vitacura. Een hotel met bewaakte parkeerplaats, mooi aangelegde tuin, zwembad en wifi.
Op kerstavond eten we met een aantal mensen in het restaurant van het hotel. We hebben niet het gevoel dat het kerstavond is.
Zaterdag 25 december
Na het kerstontbijt, aan een door Sonja en Michel feestelijk gedekte tafel, vertrekken we naar de stad voor een eerste verkenning van Santiago. Giel en Els gaan vandaag hun kinderen van het vliegveld halen. Zij reizen veertien dagen met hun ouders mee.
We bezoeken de kathedraal aan de Plaza de Armas, en nemen nog een beetje kerstsfeer mee doordat we midden in een dienst belanden.
We dwalen wat door de stad en bezoeken de vismarkt die zelfs op eerste kerstdag open is. We nemen een vissoep in een van de vele restaurantjes rondom de vismarkt, zijn rond vier uur weer in het hotel en liggen om vijf over vier in het zwembad. Pure luxe.
‘s Avonds eten we met Frans en Marion in een aan hen aanbevolen restaurant en hebben een gezellige avond.
Zondag 26 december
De morgen brengen we weer door in het centrum. We bezoeken het nationaal historisch museum, waarin een goed overzicht wordt gegeven van de bewogen Chileense geschiedenis. Vervolgens gaan we naar de wijk Bellavista, de uitgaanswijk van studenten en kunstenaars.
Maar het boeiendste vinden we een bezoek aan La Chascona, een van de drie huizen van Pablo Neruda. De in 1904 geboren Neruda is een van de grootste dichters van Chili. Met een gids lopen we door het huis en het leven van Neruda. Dit uit drie huizen bestaande geheel oogt aan de voorkant als een saai gebouw. De achterzijde laat drie kleine huizen zien, elk met een andere functie. Neruda liet het huis bouwen voor zijn derde vrouw Mathilde, die hij de bijnaam La Chascona gaf vanwege haar warrige haardos. Met haar onderhield hij een geheime relatie en later trouwde hij met haar.
Het huis is volgestouwd met allerlei voorwerpen die hij in de loop van zijn leven heeft verzameld op zijn vele reizen en vanuit zijn diplomatieke posten overal ter wereld. Zijn vrouw heeft als eerbetoon aan hem het huis gerenoveerd en opengesteld voor publiek. Neruda kreeg in 1971 de Nobelprijs voor literatuur. In 1973 is hij overleden, hij ligt samen met zijn geliefde Matilde begraven in de tuin van hun huis in Isla Negra.
Onze dag eindigt met een kerstdiner met show. Bij het dansfestijn na afloop begeeft iedereen zich op de dansvloer en leven we ons heerlijk uit. Het is leuk reizen met een swingend Globus Overland!
Maandag 27 december
Een aantal mensen maakt met een gids een fietstocht door de stad. Wij gebruiken de dag voor uitslapen, site bijwerken en zwemmen.
Naar verslag Argentinië 2